Zaczęłam od przygotowania maturzystki do egzaminu z angielskiego. Dwie godziny w tygodniu dawały satysfakcję, a budżet łatałam pracując w firmie z grami komputerowymi. Tam nabyłam swobody w niemieckim. Ola świetnie zdała maturę, a ja zostałam samozwańczą korepetytorką. W mojej klitce i wspólnej kuchni w akademiku mijało się coraz więcej osób w różnym wieku i stopniu zaawansowania. Wkrótce stanowisko pakowacza w berlińskiej firmie zamieniłam na rolę asystentki dyrektora technicznego. Tu zyskałam nie tylko doświadczenie tłumacza, ale też w działaniu pod presją czasu i trudnych okoliczności.

Za sprawą poleceń przybywało osób potrzebujących pomocy w szpitalu, czy urzędzie. Tak poznałam Przemka, dla którego lekcje były częścią terapii mowy po wypadku i Kasię, którą przygotowałam językowo do porodu w Niemczech. 

Współpracując z Polonijnym Centrum Kultury w Kaliningradzie, uczę Rosjan polskiego. Prowadzę też zajęcia dla Ukraińców, Białorusinów, Niemców, Austriaków i Szwedów. Wszystko to utwierdza mnie w przekonaniu, że język obcy to nie tylko słówka i gramatyka, a poznawanie kolejnych, to obok komunikacji, zupełnie nowa perspektywa.